Jordy Hulzebos – Fractievoorzitter
Ik was zeven jaar oud toen ik in 1997 met mijn familie naar Almere Buiten verhuisde. De wijk was nog volop in aanbouw — net als het stadsdeel zelf. We speelden tussen de bouwplaatsen, bouwden hutten in de bossen, en sprongen ’s zomers in de vaart om te zwemmen met mijn schoolvrienden.
Almere is niet zomaar een stad voor mij — het is mijn jeugd, mijn verhaal. Ik ken de wijken, de parken, de paden en de mensen, omdat ik er ben opgegroeid. Ik heb delen van de stad om mij heen zien ontstaan — steen voor steen, wijk na wijk, tot de contouren van Almere zich begonnen af te tekenen zoals we die nu kennen.
En nu, als fractievoorzitter van een echte Almeerse politieke partij, voel ik een diepe verantwoordelijkheid. Juist omdat ik deze stad van binnenuit ken, ik heb op veel plekken mooie ervaringen en herinneringen opgebouwd en voel ik wat er nodig is. Almere is geen abstract dossier voor mij — het is mijn thuis. En daar zet ik me elke dag met hart en ziel voor in.
Onze wijken verdienen beter dan zakken vuilnis naast containers, gedumpt grofvuil en troep in het groen. Leefbaar Almere stelt voor om dit asociale gedrag keihard aan te pakken met een lik-op-stukbeleid. Geen waarschuwingen meer, maar direct een boete én – waar mogelijk – een taakstraf in de eigen wijk.
Wij willen:
✅ Directe boetes zonder waarschuwing
✅ Taakstraffen als alternatief voor boetes
✅ Samenwerking met het OM voor structurele sancties
✅ Geen ruimte meer voor herhaaldelijke vervuilersEen schonere, veiligere en leefbaardere stad begint bij duidelijke regels.
Afgelopen week spraken we met minister Mona Keijzer over de woningbouwopgave – en in het bijzonder over Almere Pampus. Een gebied met ruimte voor maximaal 35.000 woningen, voor de minister cruciaal in het aanpakken van de nationale woningnood. Het was een goed gesprek, open en constructief. We delen het doel: onze inwoners hebben woningen nodig, en Almere wil bouwen. Maar het is ook duidelijk dat de belangen verschillend zijn – en dat moet serieus worden genomen. Want waar de minister voor Nederland wil bouwen, bouwen we in Almere voor Almeerders.
- Afgelopen donderdag bespraken we onze agendering, waarin we een duidelijk signaal afgaven: stop met het voorgestelde anti-frituurbeleid. Zodat we in Almere ook in de toekomst gewoon een oliebol of een patatje kunnen kopen bij onze vertrouwde kraamhouders.“Het voorgestelde beleid betekent voor veel kraamondernemers het einde van hun onderneming en dat mag niet gebeuren.”— Jordy HulzebosEen oliebol of een patatje uit de kraam is meer dan een snack.Het is van oudsher onderdeel van onze cultuur. Wat ons betreft hoeft gezondheid niet ten koste te gaan van keuzevrijheid. We zijn niet tegen gezondheidsbeleid, maar wél vóór de vrijheid om zelf te kiezen hoe je wilt leven en wat je eet. Ook een oliebol past in een gezond leven, zolang de balans maar klopt.
Het parkeersysteem rondom het Flevoziekenhuis van ‘vooraf betalen’ is ronduit asociaal. Dat vindt de politieke partij Leefbaar Almere. Uit onderzoek blijkt dat op parkeerterrein Hennepveld vorig jaar 800 parkeerboetes meer zijn uitgedeeld dan op vergelijkbare parkeerterreinen elders in de stad.
Het verbod op frituren is een slechte ontwikkeling, zowel voor de kraamhouders in Almere als voor onze inwoners. De gemeente wil frituren verbieden om de stijgende obesitascijfers te bestrijden, maar in werkelijkheid is dit slechts symboolpolitiek in de wereld van beperkte mogelijkheden van de gemeente.
Almere wil een frituurverbod rondom ziekenhuizen en scholen.
Daarmee ga je voorbij aan ondernemers, vreest Jordy Hulzebos van @LeefbaarAlmere: ‘Dat betekent dat iemand met een hamburgerkraam die ook worsten grilt, dan wel een vergunning krijgt.’ @DIT_eo pic.twitter.com/esYHyPZfju
— NPO Radio 1 (@NPORadio1) January 29, 2025
Ongezonde concurrentie tussen steden om leraren is een probleem. We zien dat Almeerse leraren door bonussen naar Amsterdam worden gelokt en ondertussen is het lerarentekort in Almere het grootste van Nederland. Dit moet anders. Het onderwijs mag geen strijdtoneel zijn, maar een gezamenlijke verantwoordelijkheid in het belang van onze kinderen. Daarom hebben wij het college bevraagd.
Jordy Hulzebos
Fractievoorzitter
Ik was zeven jaar oud toen ik in 1997 met mijn familie naar Almere Buiten verhuisde. De wijk was nog volop in aanbouw — net als het stadsdeel zelf. We speelden tussen de bouwplaatsen, bouwden hutten in de bossen, en sprongen ’s zomers in de vaart om te zwemmen met mijn schoolvrienden.
Almere is niet zomaar een stad voor mij — het is mijn jeugd, mijn verhaal. Ik ken de wijken, de parken, de paden en de mensen, omdat ik er ben opgegroeid. Ik heb delen van de stad om mij heen zien ontstaan — steen voor steen, wijk na wijk, tot de contouren van Almere zich begonnen af te tekenen zoals we die nu kennen.
En nu, als fractievoorzitter van een echte Almeerse politieke partij, voel ik een diepe verantwoordelijkheid. Juist omdat ik deze stad van binnenuit ken, ik heb op veel plekken mooie ervaringen en herinneringen opgebouwd en voel ik wat er nodig is. Almere is geen abstract dossier voor mij — het is mijn thuis. En daar zet ik me elke dag met hart en ziel voor in.