Jordy Hulzebos – Fractievoorzitter
Ik was zeven jaar oud toen ik in 1997 met mijn familie naar Almere Buiten verhuisde. De wijk was nog volop in aanbouw — net als het stadsdeel zelf. We speelden tussen de bouwplaatsen, bouwden hutten in de bossen, en sprongen ’s zomers in de vaart om te zwemmen met mijn schoolvrienden.
Almere is niet zomaar een stad voor mij — het is mijn jeugd, mijn verhaal. Ik ken de wijken, de parken, de paden en de mensen, omdat ik er ben opgegroeid. Ik heb delen van de stad om mij heen zien ontstaan — steen voor steen, wijk na wijk, tot de contouren van Almere zich begonnen af te tekenen zoals we die nu kennen.
En nu, als fractievoorzitter van een echte Almeerse politieke partij, voel ik een diepe verantwoordelijkheid. Juist omdat ik deze stad van binnenuit ken, ik heb op veel plekken mooie ervaringen en herinneringen opgebouwd en voel ik wat er nodig is. Almere is geen abstract dossier voor mij — het is mijn thuis. En daar zet ik me elke dag met hart en ziel voor in.
Meer jongeren slapen buiten, en er is weinig wat we kunnen doen.
Steeds vaker krijg ik meldingen van Almeerders over mensen die noodgedwongen in tentjes, bossen of op boten overnachten. Sommige twintigers en dertigers hebben geen verslaving of psychische problemen, maar simpelweg geen woning. Omdat ze economisch dakloos zijn, krijgen ze niet snel hulp. Pas wanneer het echt misgaat, komt de hulpverlening op gang maar dan zijn de kosten hoger en de schade voor de persoon vaak al groot.
De gemeente geeft aan dat ze niets kan doen, omdat buiten slapen formeel is toegestaan. De opvang zit vaak vol. En ondertussen raken jongeren steeds verder van huis, soms richting verslaving van drugs en alcohol.
Dat kan niet de bedoeling zijn. Daarom heb ik dit samen met twee andere partijen geagendeerd in de gemeenteraad. We moeten kijken naar duurzame of tijdelijke oplossingen, zoals een hostel of andere vormen van opvang. Zo kunnen we op tijd ingrijpen, voorkomen we dat mensen verder afglijden en houden we de problemen beheersbaar.
Initiator achter de motie van Jordy Hulzebos van Leefbaar Almere. “Het ging in de kern om iets heel eenvoudigs: de keuzevrijheid om te kopen en te eten wat je wilt. Maar ook om de waarde van tradities en herkenbare elementen in het Hollandse straatbeeld. Daar moeten we zorgvuldig mee omgaan”, laat hij in een reactie weten. “De massale steun vanuit de stad heeft zeker geholpen. Het laat zien dat wanneer beleid te ver afstaat van wat mensen als redelijk en herkenbaar ervaren, er ruimte moet blijven voor gesprek en bijsturing. Dat is in dit geval gelukkig gebeurd.”
Het voorstel benadrukt dat ‘normale reacties op normale gebeurtenissen’ in principe geen grond zouden moeten zijn voor een individuele ggz-voorziening. Alleen wanneer het probleemoplossend vermogen van het gezin, de inzet van het netwerk én ondersteuning vanuit andere voorzieningen tekortschieten, komt gespecialiseerde hulp in beeld.
Daarmee beogen de indieners een trendbreuk met wat zij beschouwen als een overdiagnosticering in de jeugdzorg. “Ouders zoeken op internet, herkennen symptomen en verwachten dan van een huisarts een diagnose,” zegt Jordy Hulzebos (Leefbaar Almere). Volgens hem wordt de vraag naar psychische hulp hierdoor deels gestuurd door publieke beeldvorming. “Maar een label is niet altijd nodig voor effectieve hulp.”
Bovendien duurt het volgens Hulzebos in veel gevallen onnodig lang voordat een diagnose gesteld wordt. “Soms wachten gezinnen een jaar. Terwijl je voor veel vormen van ondersteuning helemaal geen diagnose nodig hebt. Het voorstel sluit dat niet uit, maar verlegt het accent naar samenwerking, preventie en bredere ondersteuning.”
Onze wijken verdienen beter dan zakken vuilnis naast containers, gedumpt grofvuil en troep in het groen. Leefbaar Almere stelt voor om dit asociale gedrag keihard aan te pakken met een lik-op-stukbeleid. Geen waarschuwingen meer, maar direct een boete én – waar mogelijk – een taakstraf in de eigen wijk.
Wij willen:
✅ Directe boetes zonder waarschuwing
✅ Taakstraffen als alternatief voor boetes
✅ Samenwerking met het OM voor structurele sancties
✅ Geen ruimte meer voor herhaaldelijke vervuilersEen schonere, veiligere en leefbaardere stad begint bij duidelijke regels.
Afgelopen week spraken we met minister Mona Keijzer over de woningbouwopgave – en in het bijzonder over Almere Pampus. Een gebied met ruimte voor maximaal 35.000 woningen, voor de minister cruciaal in het aanpakken van de nationale woningnood. Het was een goed gesprek, open en constructief. We delen het doel: onze inwoners hebben woningen nodig, en Almere wil bouwen. Maar het is ook duidelijk dat de belangen verschillend zijn – en dat moet serieus worden genomen. Want waar de minister voor Nederland wil bouwen, bouwen we in Almere voor Almeerders.
- Afgelopen donderdag bespraken we onze agendering, waarin we een duidelijk signaal afgaven: stop met het voorgestelde anti-frituurbeleid. Zodat we in Almere ook in de toekomst gewoon een oliebol of een patatje kunnen kopen bij onze vertrouwde kraamhouders.“Het voorgestelde beleid betekent voor veel kraamondernemers het einde van hun onderneming en dat mag niet gebeuren.”— Jordy HulzebosEen oliebol of een patatje uit de kraam is meer dan een snack.Het is van oudsher onderdeel van onze cultuur. Wat ons betreft hoeft gezondheid niet ten koste te gaan van keuzevrijheid. We zijn niet tegen gezondheidsbeleid, maar wél vóór de vrijheid om zelf te kiezen hoe je wilt leven en wat je eet. Ook een oliebol past in een gezond leven, zolang de balans maar klopt.
Het parkeersysteem rondom het Flevoziekenhuis van ‘vooraf betalen’ is ronduit asociaal. Dat vindt de politieke partij Leefbaar Almere. Uit onderzoek blijkt dat op parkeerterrein Hennepveld vorig jaar 800 parkeerboetes meer zijn uitgedeeld dan op vergelijkbare parkeerterreinen elders in de stad.
Het verbod op frituren is een slechte ontwikkeling, zowel voor de kraamhouders in Almere als voor onze inwoners. De gemeente wil frituren verbieden om de stijgende obesitascijfers te bestrijden, maar in werkelijkheid is dit slechts symboolpolitiek in de wereld van beperkte mogelijkheden van de gemeente.
Almere wil een frituurverbod rondom ziekenhuizen en scholen.
Daarmee ga je voorbij aan ondernemers, vreest Jordy Hulzebos van @LeefbaarAlmere: ‘Dat betekent dat iemand met een hamburgerkraam die ook worsten grilt, dan wel een vergunning krijgt.’ @DIT_eo pic.twitter.com/esYHyPZfju
— NPO Radio 1 (@NPORadio1) January 29, 2025
Jordy Hulzebos
Fractievoorzitter
Ik was zeven jaar oud toen ik in 1997 met mijn familie naar Almere Buiten verhuisde. De wijk was nog volop in aanbouw — net als het stadsdeel zelf. We speelden tussen de bouwplaatsen, bouwden hutten in de bossen, en sprongen ’s zomers in de vaart om te zwemmen met mijn schoolvrienden.
Almere is niet zomaar een stad voor mij — het is mijn jeugd, mijn verhaal. Ik ken de wijken, de parken, de paden en de mensen, omdat ik er ben opgegroeid. Ik heb delen van de stad om mij heen zien ontstaan — steen voor steen, wijk na wijk, tot de contouren van Almere zich begonnen af te tekenen zoals we die nu kennen.
En nu, als fractievoorzitter van een echte Almeerse politieke partij, voel ik een diepe verantwoordelijkheid. Juist omdat ik deze stad van binnenuit ken, ik heb op veel plekken mooie ervaringen en herinneringen opgebouwd en voel ik wat er nodig is. Almere is geen abstract dossier voor mij — het is mijn thuis. En daar zet ik me elke dag met hart en ziel voor in.